جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۳

گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال

گفتا که چنین در شب عیدست هلال

گفتم دو هلال در مهی بس عجبست

گفتا به دو هفته مه بعیدست هلال