جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۴

گر لایق خدمتم ندانی بر خویش

تا من سر خویش گیرم و کشور خویش

یا همچو همای بر من افکن پر خویش

تا بندگیت کنم به جان و سر خویش