جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۹

ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر

هر روز دلم به درد بی درمان تر

گر جان طلبد ز من برم فرمانش

از چیست بگو نگار نافرمان تر