جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۹

با روی تو میل دل به رویی نکند

جز دیدن رویت آرزویی نکند

جان در بدن من به چه کار آید باز

گر در طلب تو جستجویی نکند