جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۱

گفتم که دلم همچو تو یاری گیرد

یا دست من خسته نگاری گیرد

بگشای دو زلف بی قرارت صنما

تا این دل شوریده قراری گیرد