جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۹

ما را غم هجرت نگران می‌دارد

سرگشته مرا گرد جهان می‌دارد

آخر ز چه رو آن بت دلخواه مرا

پیوسته مرا گرد جهان می‌دارد