جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۹

ما را غم هجرت نگران می دارد

سرگشته مرا گرد جهان می دارد

آخر ز چه رو آن بت دلخواه مرا

پیوسته مرا گرد جهان می دارد