جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۶

مرغ دل سرگشته هوایی دارد

امشب هوس هوای جایی دارد

گفتم که مرو بر سر کویش ای دل

چون شاه فراغت از گدایی دارد