جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۵

مرغ دل من هوای یاری نگرفت

و این دست مرا شبی نگاری نگرفت

یک دم به میان نیامد آن سرو سهی

تا عاقبت الامر کناری نگرفت