جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۳

دردیست مرا نهان نمی‌یارم گفت

درّیست وصال تو نمی‌یارم سفت

عمریست که این بندهٔ بیچارهٔ تو

طاقست ز صبر و هست با درد تو جفت