جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۳

دردیست مرا نهان نمی یارم گفت

درّیست وصال تو نمی یارم سفت

عمریست که این بنده ی بیچاره ی تو

طاقست ز صبر و هست با درد تو جفت