جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۰

بیداد فلک بر دلم از حد بگذشت

بر ریش فراق مرهم از حد بگذشت

پرسی ز من ای دوست که چونی از غم

ای دوست چه گویم که غم از حد بگذشت