جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۴

دردیست به دل که هیچ بهبودش نیست

جز وصل تو از هیچ دوا سودش نیست

هستی تو طبیب درد بیچاره دلم

وز هر دو جهان غیر تو مقصودش نیست