جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۲

دوران فلک نگر که چون گردانست

مردی که بر او دل بنهد مرد آنست

لیکن چه کند فلک که او نیز چو من

بیچاره ز روزگار سرگردانست