جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶

ما را غم عشق تو به جان آوردست

و اوصاف جمالت به زبان آوردست

ورنه ز من خاکی سرگشته چرا

خون دلم از دیده روان آوردست