جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

چرخ از حسد رایِ بلندم پستست

وز جرعه همّتم جهانی مستست

لیکن چه کنم چاره که این چرخ بلند

دست من بیچاره چنین دربسته‌ست