بویی که از بهار نسیم صبا برد
گویی همی ز طرهٔ دلدار ما برد
شمشاد طوق فاخته گردد بکوهسار
خلخال لاله، کبک دری را عطا برد
باشد صواب باده، چو از ناف یاسمین
باد شمال نافهٔ مشک ختا برد