سحاب اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

ای شمع رخ ترا دلم پروانه

دام تو شود آخرم از پروانه

پروانه صفت من از غمت میسوزم

وز سوختنم هیچ ترا پروانه