سحاب اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶

ز آن یار جفا جو که وفا دیده که من؟

وز جور و جفایش که نرنجیده که من؟

هر گوشه چو من هزار دارد بلبل

از باغ وصالش که گلی چیده که من؟