فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۲

خواهی تو چو مشت بسته را وانکنی

خود را ببر جامعه رسوا نکنی

هر جا که سخن کنی تو با دقت باش

هشدار که اشتباه بی جا نکنی