فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۹

هر کس بطریق خاص شد یار کسی

یا بوالهوسانه محو دیدار کسی

طوفان که بود مقصد او نفع عموم

هرگز نشود عبث طرفدار کسی