فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۸

آسوده در این دیر کهن نیست کسی

بی درد و غم و رنج محن نیست کسی

یاران شرکای موقع منفعتند

هنگام ضرر شریک من نیست کسی