فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۸

ای توده گرفتار جهالت شده‌ای

گم‌گشته وادی ضلالت شده‌ای

هرکس که کنی وکیل گر جنس تو نیست

بیچون و چرا بدان که آلت شده‌ای