فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۵

اشراف عزیز نکته سنج من و تو

چون مار نشسته روی گنج من و تو

تا بیحس و جاهلیم یک سر تو و من

پامال کنند دست رنج من و تو