فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۳

با آنکه ز فقر پاکبازیم همه

پیش دگران دست درازیم همه

اشراف طمعکار اگر بگذارند

با کثرت فقر بی نیازیم همه