فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۴۷

سردسته حزب هر چه هستند همه

سر تا سر بقدم خویش پرستند همه

افرادی اگر در آن میان یافت شود

از ساده دلی آلت دستند همه