فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۲۶

با دولت نو رسم کهن می گویم

عیب دگران و خویشتن می گویم

نادیده ز خوب و بد نرانیم سخن

از دیده همیشه من سخن می گویم