فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۱

یک عمر چو جغد نوحه خوانی کردیم

نفرین به اساس زندگانی کردیم

جان کندن تدریجی خود را آخر

تبدیل به مرگ ناگهانی کردیم