فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۲

ما بیرق صلح کل برافرشته‌ایم

ما تخم تساوی به جهان کاشته‌ایم

القصه سعادت بشر را یک بار

در سایه این دو اصل پنداشته‌ایم