فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۹

تا چند ز آه سینه دل چاک شوم

تا کی ز سرشک دیده غمناک شوم

این آتش و آه و آب چشمم باقیست

تا از اثر باد اجل خاک شوم