فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۷۹

با دیده سرخ و چهره زرد خوشم

با سینه گرم و ناله سرد خوشم

یاران همه شادی از دوا می طلبند

تنها منم آنکه با غم و درد خوشم