فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۷۸

من حسرت آب زندگانی نخورم

در خوان جهان جز کف نانی نخورم

چون زندگیم غم جهان خوردن بود

مردم که دگر غم جهانی نخورم