فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۱

از درد و غم زمانه افسرده مباش

وز کجروی سپهر آزرده مباش

ور گردش آسمان زمینت بزند

چون مردم سرگشته کله خورده مباش