فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۲

هر جا سخن از سیم و زر ناب رود

کی لرد طلا پرست در خواب رود

ایکاش که این جزیره آتش خیز

خاکش ز نزول باد در آب رود