فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۵

گر سائس ملک با کیاست باشد

دارای درایت و فراست باشد

مابین دو همسایه بباید ناچار

مایل بتوازن سیاست باشد