فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۷

عمری به ره جنون نشستیم و گذشت

وز ملک خرد برون نشستیم و گذشت

القصه کنار این چمن با خواری

چون لاله میان خون نشستیم و گذشت