فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۸

ای داد که شیوه من و دل زاریست

فریاد که پیشه تو دل آزاریست

ایجاد وزیر و قاضی و شحنه شهر

شه داند و من که بهر مردم داریست