فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱

نادانی و جهل تا که ما را کیش است

بدبختی ما همیشه بیش از پیش است

هر چند ادارات خرابند همه

بی شبهه خرابی معارف بیش است