اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۱۹

به آفتاب برابر مساز یار مرا

که همنشین خزان می کنی بهار مرا

به خاک رهگذرت جا گرفته ام که نسیم

به دامن تو رساند مگر غبار مرا