هر کرا دلق ریا در بر بود
از سگان کوی واپس تر بود
نیست درویشی بزرق و شید و شین
تاج درویشست ترک عالمین
هرگز از دلق ریا بر سر میار
شاشه ابلیس را باران مدار
بر طریق علم باید رفت راه
تا نیفتی ناگهان در قعر چاه