قاسم انوار » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۵

یک تسو و دو تسو و سه تسو

چند باشد کم تسو؟ تو باز گو

یک تسو باشد، ولی، ای خواجه‌تاش

هرچه خواهی باش، با ما بد مباش