قاسم انوار » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶

هم جام جهان نمای عالم ماییم

هم آینه روشن کن آدم ماییم

گر یک نفسی از دم ما زنده شوی

دانی بیقین که آدم این دم ماییم