قاسم انوار » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸

ای شاه جهان،از تو نیاید آزار

دانا دل و عالمی و بختت بیدار

بر خاک درت فتاده ام زار و نزار

از روی کرم ز روی خاکم بردار