قاسم انوار » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۲۶

روی زیبای تو چون شمع صفا خواهد بود

دل آشفته ما مست بلا خواهد بود

دارد امید دل من بخداوند کریم

هر بلایی که رسد عین عطا خواهد بود

هر گروهی بسبیلی بخداوند روند

راه ما شیوه تسلیم و فنا خواهد بود

در قیامت که سر از خاک لحد برداریم

دل شوریده ما مست لقا خواهد بود

گر دل را برضای تو بصد پاره کنند

دل ما بر سر تسلیم ورضا خواهد بود

دل ما ملک تو آمد، بکرم خوش دارش

مالک الملک تویی، ملک ترا خواهد بود

قاسمی، غیر خدا دل نتوان داد بکس

هر کجا هست خدا هست و خدا خواهد بود