سعیدا » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۵

با آیینه دمی شدم روی به روی

گفتا همه عیب من به من موی به موی

گفتم که چرا عیب کسان می گویی

گفتا که نه عیب است که گویم بر روی