سعیدا » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۲

ای نفس و هوا برده دلت را، جان کو؟

ای داده به تن نقد روان جانان کو؟

چون تازه مسلمان به هوای دنیا

دین را بر باد داده ای، ایمان کو؟