سعیدا » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۶

تا کی به لباس عاریت بند شدن

از کسب کمال خویش خرسند شدن

وز مال و منال خود تنومند شدن

محتاج سگ و گاو و خری چند شدن