سعیدا » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۷

آدم یک آدم است و یک صورت و جان

لیکن تفریق در مقام است و مکان

در کعبه چو رفت شیخ می گویندش

در دیر چو شد برهمن است و رهبان