سعیدا » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۴

یک سو شادی است در جهان یک سو غم

یک سو زخم است جمع و یک سو مرهم

در پلهٔ میزان عدالت دیدم

شیطان یک سو نشسته یک سو آدم