سعیدا » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۷

فانیست جهان در او بقا کی باشد؟

خاکی است جهان در او صفا کی باشد؟

جاری نشود ذکر در آن دل که هواست

بر قلب دغل، سکه روا کی باشد؟