سعیدا » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۷

صد حیف که عمرم به خسارت بگذشت

در فکر عبادت و عبارت بگذشت

آخر به قباحتی کشید انجامش

کاری که ز دیوان اشارت بگذشت