نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۵

فردا که مقدسان خاکی مسکن

چون روح شوند راکب مرکب تن

چون لاله به خون جگر آلوده کفن

از خاک سر کوی تو بر خیزم من.